Sedat Akgüden Şiirleri - Şair Sedat Akgüden

Yaşadıkça olgunlaştım
Seni sevdim çocuklaştım

Sen gel dedin geldim
Seni dinledim
Şimdi
Çık git hayatımdan diyorsun
Beni suçluyorsun
Biliyorum yarın

Nasılda kenetlenmişiz birbirimize
satırın eliyle ezerler ikimizide
sen bensiz
ben sensiz edemeyiz
sana en yakın ben kemik
sen et

O kadar ak ve paksın ki
Sınıfındaki kara tahtaya bile
Adını yazamadım
İçime sinmedi
Seni seviyorum demek öğretmenim

Beni almadan toprak alırsa seni
ANNEM!
Yemin ediyorum hey kader tanımam seni
Sana sunuyorum taptaze kanımı
Duy işit sana feryatlarımı
El pençe duruyorum al işte canımı

İnsanları sevmekten
Vazgeçtim,
Hayvanları sevmeyi seçtim,
Çünkü;
İnsanlar, dostlarına.
Hayvanlar, düşmanlarına

Doğru söyleyeni
Dokuz köyden kovarlar
Beb onuncu köydeyim
On birinci köye talibim
Büyük şehre talibim

seni korumak için geldim bu dünyaya
senin yanında olmak için
seninle yaşamak için
terredütün var mı sevginden yana?
varsa seninle varım
seninle ölmek için

senin sevdandı
beni şiire iten
yeşerdi hep bahçen
gül ile diken
henüz onsekiz yaşında iken
unuttum sanma sakın

Merhaba organlarımın mimarı
Kulak zarlarım paslı
Sesini duymayalı
Dudaklarım kapalı
Seninle konuşmayalı