Sedat Akgüden Şiirleri - Şair Sedat Akgüden

devran döndü
mum ışık söndü
sağcı solcu öldü
bir bendeki
derinliklerimdeki
sen ölmedin

Ey tanrım
Gezdim tozdum
Sevdim sevilmeye doydum
Gözlerimdeki fer söndü
Dünya tersine döndü
Yeni yetmelere mostralık olmadan

Gözlerinde boğuluyorum
Dediğim saatlerde
Ben okyanuslara kulaç atıyordum
Damlalar Pin Pon Oynuyordu
Denizler gülümsüyordu

şiirimi
benimi
dedinya
arkadaşım
sen dedim
demez olsaydım

gözlerindeki fer
alnındaki ter
gönlündeki
beyaz atlı ve nefer
olsamda ne farkeder
mazide kaldıktan sonra

Sen hep ayrı,
Ben hep ayrı telden çaldık.
Hep ayrı melodiyi fısıldadık.
Aynı dünya’da
Ne yazık
Ayrı gayrıdan başka

İster iç
İster sen nihayete kadar
İçme hiç
Adın çıkmış bir kere
Bütün meyhanelerde
İstesen de istemesen de

Saçlarının tellerine yuvalandım
Dalgalarında sabahlıyor
Karalarında yol alıyor
Kırlarında ağlıyorum

Sana kızmak darılmak
Haşa
Paramparça yok olmaktır
Sevgi,nin
Her bir parçasını
Ateşe atmaktır

masum masum bakıyorsun
gözlerinle yakıyorsun
nehirmisin denizmisin
yüreğime akıyorsun

yanımdayken çok hoşsun