Seda Çelik Şiirleri - Şair Seda Çelik

Mart ayında son kez çırpınıp
ağladığı gibi gökyüzünün
gözlerim de son kez yağdırdı
hüzün yağmurlarını bugün.
bu sondu ey ömrüm!
önünümüz bahar, yaz

arşivledim geçmişi;
tüm ayrılıklarımı dosyaladım
adı: 'haziran'

güzel olan ne varsa
gidivermiş bir haziran arası...

çok büyük şeyler beklememeli
yaşamdan...
alt tarafı yalan dünya
ne diyor İlâhî:
......- Burda yalandasınız
.......Elbet gerçeğe kavuşacaksınız-

Gaziantep...
koca şehir
günlerdir ağlıyorsun yağmur yağmur...
soğuk aman vermiyor...
bugün rahatla lütfen,
bak 18'inci baharıma da

Bir sızı var içimde
Adı yok
Aşk desem, değil.
Özlem desem, değil.
Nefret desem, hiç değil.

sana yeni masallar anlatmalıyım
ilk günkü gibi pür dikkat kesilmelisin
dinlerken ellerin titremeli beni
utangaç, kaçmalı gözlerin yine
affetmelisin beni...
yine gülüşümü sürmelisin köşe bucak

Karlar bile erir kimi zaman Everes’te,
Kaldı ki erimesin bu gönül
Kâh gözlerinde, kâh delikanlı sesinde…

Şimdi pişmanlıklarımı geç,
Üzüntülerim bir perde koyar yanına

şu an ağlıyorum
dertliyim...
yüzü hatrımdan silinmeyen
hayırsızdır sebebim...

şimdi gülüyorum.

Hayat mavidir demiştim sana
Şimdi de diyorum
Evet, hayat gerçekten mavi...
Tıpkı gökyüzü gibi;
Bazen pırıl pırıl güleç
Bazen karaları çekmiş ağlamaklı

işte, bugün de bitti,
bilmem ki ne zaman doğar güneş?
biter mi bu karanlık?
içimi dürten bu, ne olacağım kaygısı.
yoksa sadece ölünce mi rahatlarım?
neden mutlu olamıyoruz?