Seda Şiiri - Kasım Kobakçı

Bambaşka bir his demiyle,
Donmuş sanki, tüm kainat.
Boşlukta gezen, toz bile,
Gönlüm denli, değil rahat.
*
Aklım tıpkı bir pervane,
Eser gider, eser gider.
Her tonda, ayrı terane,
Öze değer, öze değer.
*
Arşın yüzü, bir koyu çöl,
Tepeler, sırtlar birer iz.
Sazlardaki o yanık tel,
Saklanır bu sisli dehliz.
*
Bir nida kopar ıraktan,
Hayalin sinemde erir.
Çakallar kaçar şafaktan,
Yabanlar her an haykırır.
*
Ne yol belli, ne de yolcu,
Geceler örer ağını.
Bilinmez ki, kimdir kumcu,
Bekler durur otağını.
*
Ayaz vurur camlarına,
Buz keser içeride can.
Hasret düşer damlarına,
Geçmek bilmez o an zaman.
*
Yıldızlar küser feleğe,
Karanlık basar her yanı.
Söz geçmez olur yüreğe,
Hatırlar durur o anı.
*
Orman inler, derin derin,
Ağaçlar titrer korkudan.
Yeri yoktur hiç kederin,
Uyanır herkes uykudan.
*
Gölgeler oynar duvarda,
Mum alevi, söndü söner.
Bir bekleyiş var baharda,
Mevsimler tersine döner.
*
Bir seda çınlar bayırda,
Özlemin közümde tüter.
İtler susunca çayırda,
Kurtlar yeniden haykırır.