Seçkin Gündüz Şiirleri - Şair Seçkin Gündüz

DENGE



Kendine yetiyor
Artıyor gibiysen de

Masa, kutu açacağı ile bitmişti.

Yaz: bir yastık. Ayraç içinde: kılıflı. Altına:yün örtü. Altına:yatak.

Yer yatağı diyeyim mi?

Duyuyorsan
san san
san beni


Çizdin

Dördüncü
üçüncü
ikinci de düştü
Son yaprak
o son yaprak

SANMA


Olmazları dile getirdi dizeler
Bilemeden yaşayacaklarımızı
Erişilmezler

Core is my idol Greedy me Adored worshipped Sour Sweet Red Green Come out if I say aplle If I say pear come out even so What if you are What if you aren’t I’ll swallow the symbols now Seçkin GÜNDÜZ

Eşelektir putum
Açgözlü ben
Taptı da taptı
Ekşi
Tatlı
Kırmızı

İşte şu an ayın öbür yüzü
Bugün anladım yürekten sevildiğimi
Sürekli
karşında
beceriyle
döne döne dolandığımı

Karşıya geçecektik. Elimi tuttu. Yadırgadığımı belli etmemeye çalışıyordum. İşlek bir yol değildi. Bıraksın istiyordum. Hiç değilse yolun öbür yakasına geçer geçmez bıraksın... Bırakmadı.

“Gideceğimiz yer uzak mı? ” diye sordum.

Başıyla gösterdi, “Şurası. Kıyıdaki ilk lokanta. Gitmeyeli yıllar oldu. Daha önce gitmiş miydin? ”

SENİNLE ADIM ADIM




Delileniyorum duydukça