okadar sessiz ve karanlık ki şehir
tektük ayak sesleri
sanki başka diyardan gelir
nerdeyse bitmek üzere olan
ışıgımın altında
sözlerim tutamaz oldum seni seveli.daha karamsar yazı yazmayacağım diyorum
ama kendimi gözyaşlarımın üstüne damla damla düştüğü bir kağıdıın başında buluyorum.
kendi kendini kandırmak çok kötüdür.bende kendimi kandırıyorum,
sevdildiğimi zannediyorum,seviniyorum
ama öğreniyorum ki sevilmiyorum ve sonra üzülüyorum
ne kötü bişey dir şu sevilmemek,
yollar açtım sana
en sarp kayalardan
rüzgarın oldum saçların uçuran
gün oldu bulutlarala selam gönderdim
aşkımı yağmurlarla damla damla
bizimkisi bir oyundu
yağmurda, karda
gecede, gündüzde
hep oynardık bu oyunu.
öyle zevkle oynardıkki;
dünya ya sıgdıramadıgım yüregimi alıp
beni soruyormuşsun birtanem
anlatayım sıkılmazsan;
sen gideli bir çiçek yetiştiriyorum
görsen
yemyeşil
kıvılcımdan bir beşik denilen yuvaya
ince zehirli çığlık ondan yanıyor dilim
çağır turnaları da tarihi de yuvaya
yalnız aşka açılsın kapıları dilimin
bizimkisi bir oyundu
yağmurda, karda
gecede, gündüzde
hep oynardık bu oyunu.
öyle zevkle oynardıkki;
resimlerine anlatıyorum
sana olan aşkımı
ee sen ortalarda yoktun
resimlerinde olmasaydı ben ne yapardım?
resimlerini hep yanımda taşıyorum
her ders gözlerimi senden alamıyorum
baktıkça içinde kayboluyor dahada boguluyorum
sensiz bir gün ne kötüymüşşimdi anlıyorum
anladıkçada kendimden geçiyorum
bir gün sokakta karşılaştık
merhaba
şiirlerinizle ilgili görüşebilirmiyiz.
iyi günler