Şu baharın bir perşembesi de eksik olsa
Eksik olsa penceresinde sümbül söylenen
Hani o sevgili; perdesinde gri tonlu aşk
Hadi o eskidi, penceresinde sümbül söylenen
Hani o sevgili; baharın bir perşembesi giden
Belki den bir umut çıkar
Ve sevgili hayalleri serin rüzgardan
Aşkın kırmızı yanları kudurur
Boğazında saydam ip kesikleri hissedersin
Kuru bir sandalyen vardır gerisinde bir köprü
Biz, senin yeryüzüne ufalanmış insanların
Tanrım
Kaderlerimiz ellerimizden düşerek,
Bir yazı akıyordu boyunlarımızdan.
Ayın denize düştüğü ilk gün,
Bize verdiğin zamanının nerede biteceğini bilmeden,
Bir yağmurda kaybettim aklımı.
Ansızın başlayan bir yağmurda,
Ansızın gülmeye başlayarak…
Ve o azıcık bir ihtimalin azıtılmış hayalleri üzerine kurgular yaparak…
Ekim günüydü Ankara.
Oğlunun ellerindendir
Ve yapraklarla desenleri adamlar ve kayıklar gibi görerek
Hoş güneşli bir günde donmuş üzüm tanelerinden sevinçler çıkarır
Zarif ve genç
Yaşlı yaralarını bebek resimleri bezemektedir
Rüyalarda sevinçler duyarak sarılmalarını gerçek sanır
Üzerine bebekler gönderilmiştir
İsa’nın elçiliği gibi iki adamı daha vardır
Taşları imanlaşsın diye çağıran
Biri daha gelmiştir
Onların gelecekliğini bilenleri uyarır
Gelmişlerdir ki uzun elbisesi üzerinde bir kadın beklemiştir
Herkesin sevmediği mevsimlerin birinde,
Hangi yönden ve hangi yöne,
Estiği belli olmayan rüzgârlar,
Bizim Sevdiğimiz yaprakları sürüklüyordu…
Biz eski sabah rüzgârları duyarak…
Bazen de Yaprağında gece kısan şarkıları…
O eli özlüyorum;
Hani o tutarken cansız, öperken değil…
Ben, kendine ekstra acılar yaratan insan…
Depremlerin çağrışımında durgun…
Ve gece suyuna kaldırmayı bahsettiğin çiçeklerin kadar suskunum şimdi.
Ve uğruna onlarca isim verdiğim yıldızın vuruntusu oldu ağlamam.
Topraksız büyümeye başlıyor ilk insanlar artık
Küllerin arasına yollanıyorlar kolları onları sarsın diye
Ve taş yollardan inerek bütün eskileri
öylesine sevmeleri gerektiğini anlıyorlar
Kemikten yapılmış bıçakların yerini
Sadece ertelemişim acıları,
Şimdi üzerime esiyor yakalayamadığım ağlamalarım,
Çok acılıyım sanmıştım meğer ertelemişim.
Özlemek...
Ellerimi nereye koysam,
Bir sonraki şarkının kıstırıcılığı tutuyor.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!