Seçimler ve seçmenler, biz.

İktidar ortakları bir araya geldi ve her zaman olduğu gibi devlet imkanını da kullanarak, erken seçim, baskın seçim kararını aldı. Erken seçim kararı, yani baskın kararı, bazı seçmenleri apansız yakalayıp kendi oy oranlarını artırmak için değil mi?
Daha ilk günden de boykot tartışması başlatıldı. Bu biraz 15 Temmuz darbe girişimi ile aynı saatlere denk gelen ‘sela’ seslerine benziyor gibi…
Bu gün bir devrimci arkadaşımızı daha sonsuzluğa uğurladık. Uğurlarken de her devrimcinin arkasından söylediğimiz gibi ‘’Yolunuz yolumuza ışık tutacak’’ diye haykırdık. Toplantılarımızda ‘’Sen yanmazsan ben yanmazsam kim kavuşturur karanlıkları aydınlığa’’ diye şiirlerimizi seslendiriyoruz.
Peki, davranışlarımızla sözlerimiz uyumlu mu?
Kopernik baskıları yalnızım diye dünya öküzün boynuzunda duruyor deseydi, Sokrates hayatta kalmak için, zehirlenmemek için Güneş dünyanın etrafında dönüyor deseydi. Bruno aynı şekilde odun yığınları üstünde yanmamak için iddialarından vaz geçseydi, ortaçağ karanlığından nasıl kurtulurduk. Onlar yandıkları için mücadeleyi kaybettiler mi? Bu gün bir parça iyi şartlarda yaşıyorsak onların direnmesi sayesinde…
Hemen hemen her toplantımızda ‘’Deniz Mahir; İnan; sonuna kadar dayan!’’ diyoruz. Peki sonuna kadar dayanabiliyor muyuz? Dayanıyorsak, ‘’seçimi boykot etme düşüncesi ne oluyor?’’ Deniz ölüme giderken kazanma umudu mu vardı? Karşısındaki gücü göremiyor muydu? Hepsini biliyordu. Ama o güçlere karşı ilk adım atılmadan mücadele ilerlemezdi. Hiç kimse bu mücadelenin daha başında kazanacağım diye yola çıkmaz. Mücadele devam ettikçe büyür ve güçlenir. Evrim aşaması olmadan devrim olmaz. Devrim tırnaklarımızla kazınarak gerçekleşecek. O halde hiçbir mücadele küçümsenemez. Parlamenter mücadele küçümsenemez. Seçimleri boykot etmek baskın seçim isteyenlerin ekmeğine yağ sürmek olur. Onlar zaten bunun için baskın seçim yapıyorlar… Onların önünü kesmek bizim görevimiz.
Kaybettiğimiz devrimci yoldaşlarımıza verdiğimiz sözleri yerine getirmek istiyorsak, su gibi, hava gibi her açıktan her yarıktan sızmayı ve hiç olmazsa bizden önceki yoldaşlarımızın elde ettiği kazanımları korumayı bilmeliyiz. Onlar pes etmedi biz de pes etmeyeceğiz. Devrimcilik kişilerin kendi günlük çıkarları için değil, tarihsel bir gelişimin bize yüklediği bir görev olarak, gelecek kuşaklara daha huzurlu bir gelecek bırakmak için sürdürülecek. Biz, bizden öncekilerin mirasını nasıl yiyorsak, bizden sonrakilere de daha fazlasını bırakmakla yükümlüyüz… Verdiğimiz sözleri unutmayalım!