Seçim Şiiri - Mahsun Doğan

İnsanlığa olan inancımı kaybettim
Bir kibrit çöpü gibi söndü Hayata olan sevgim
Bitmek üzere hakikate ve fazilete olan saygım
Bir bir koptu sağlam sandığım Gönül bağlarım
Yıllar yılı gönül verdiğim doğrular
Ansızın zulmeteye başladı bana
Hak bildiğim yolların sonu
Eza ve yeis dolu uçurumlar oldu
Sevdiğim şeylerden soğumaya
Sevmediğim şeylere alışmaya başladım
Asla yapmam dediğim şeylerin başrolü oldum
Bedenimde bir figüran oldu ruhum
Bu gidişle kalbimin sesi olacak sonum
Sevdiklerim bana sevgisizliği aşıladı
İçimdeki şeytanı değer verdiklerim besledi
Güven bana diyenlerden şüpheyi öğrendim
En dürüst insanlardan en büyük yalanlar işittim
Yeminin kutsiyet derecesini kişiye göre ölçtüm
Tavsiyelerde kibri , sözde sevgide menfaati
Sahte bir Merhamette en büyük zalimliği
Ve Hayatın ta kendisinde ölümü gördüm
Artik bittim tükendim ve kalmadı ümidim
Neden ve ne için yaşadığımı unuttum
Değer verdim değersizleştim
Alçak gönüllü oldum alçaldım
Adil oldum adi konumuna düştüm
En sonunda İstemeksizin şunu kabullendim
Bu devir iyi insanların devri değil
Ölemiyorsam kötü biri olmayı seçerim