Şebnem Ezik Şiirleri - Şair Şebnem Ezik

Ay ışığı rehberim.
Uçmak isterim sana
Kanatlarım yok ki uçamam.
Kollarımı açarım karanlığa
seni bulamam.
Yıldızlar kümelenir Eylül akşamında.

Bir yanım gelincik tarlası
Billur'dan atar kalbim
Gem vuramam
Talihin cilvesinide kabullenmem
Cümbüşle karşilarım tasaları
Akşam sefalarım açar sebep yokken

Gündüzün yaşlanmış ışıltıları
Vuruyor eteklerime
Biçareyim biçare
Nafileyim ertesi güne
Alnımdaki terler soğumuş
Kar tanecikleri düşmüş

Hani söz vermiştin
Bırakıp gitmeyecektin
Tam buldum derken
Terketmeyecektin
Yaz akşamlarında
Oturup

Hasret rügarlarıyla,
Savrulmadan önce,
Güz yaprakları,
Gönlüme
Düşmeden önce,
Bilmezdim ayrılıkların,

Sen benim
İtiraflarım
günahlarım
kısır döngü
içindeki
kaderim

Soğuk olur akşamlar
Aklıma düşünce ayrılıklar
Hüzün dolaşır son bakışda
Süzülürüm
Martılarla
Bazende

Bir yaprak kıpırdarsa ömründen,
Ömrünü, ömrüne ekler,
Bekler annen.
Avuçlarının içine düşerse tomurcuk.
Tomurcuk düşerde,
Büyürse,

Gecenin yıldızları sönerken
Ay yüzünü dönerken
Gün penceremden
İçeri girerken…..
Hasretin
Mıhlanıp kalıyor…..

Göğsümde bir sızı
Ömrün vakti
Bir yaprak
Daha düşer
Saklambaç oynar
Hüzünler