Ben bir gülü
Bir seni sevdim
Yağmurlar yağarken
Üzerine
Şebnemleri sevdim
Kadifemsi tenini
Ben benden gittikden sonra
Neyleyim yazı, baharı
Neyleyim sırça sarayı
Ben benden gittikten sonra
Neyleyim yeşeren dağları
Yüzüm değerken toprağa
Sabaha beş kala
Hayalin karşımda
Özlediğim yüzün
Gülümser bana
Kulağıma fısıldayan
Esirgedin bir avuç sevgiyi benden
Kapına gelen dilenci değildim ki
Ben
Can-ı gönül istemeDİKÇE
Güller tomurcuk vermeDİKÇE
Sadaka sevdan
Hayatımın bir döneminde çok sevdiğim bir kız arkadaşım vardı.
Biraz eserikli, ne zaman ne yapacağı belli olmayan. Ben ona yarım
akıl lakabını takmıştım. Herşeyi kendine dert edinen, çorabı dahi
kaçsa oturup ağlayabilen yaradılışa sahipti.
Sabahları okula birlikte giderdik.Bahar geldiği zaman hepimizin
içinde yeni umutlar olurken, o her zaman hayatı karamsar yönüyle
Bir ev hayalimde balkon kenarında sardunyalar
Her sabah günaydın dercesine yüzüme gülümser
Tahta sandalye her zaman ki yerinde, senin oturmanı bekler
Deniz ötelerde güneş merhaba derken sabaha
Ağzında sigaran elinde oltan ağlara takılmış bakışların
Günaydın günaydın balıkçı hadi yine rastgele
Üzerine Serilmiş
Gecenin
Matemini Tutuyor
Şafağın Bir Yüzü
Cama Vuran
Her Damla
Uyanır akşamlar
Kavuşur sabaha
Kavuşur
Çatlayan topraklar
Suya
Her mevsim çiçekler
Sabahları beni uyandıran
Yüzüme bakmaya kıyamayan
Akşam olduğunda
Yolumu gözleyen
ANNEME.
Asya ile Avrupa'yı bağlayan Boğaziçi
Kavuşturur iki sevgiliyi
Kara ile deniz kucaklaşır
Tıpkı iki sevgili gibi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!