Sebepsizce/ calis Şiiri - Bahar Ada

Her gidişinde benden,
nefesine hasret kalıyor ben.
Uyurken yokluğun,
nefesine hasret gidiyor ben.

Kimbilirdi ki karşılaşmamızın
buralara getireceği bizi.
Bir görümlük tadışacaktık oysa.
Köprüler yıkarak gelmiştik buraya.
Ağlayarak,
inleyerek,
yaralarımızla gelmiştik bu çukura.
Bir daha asla delice sevmemeye yeminler ederek,
aşka tövbeler ederek gelmiştik.
Ne oldu da böylesi çarpıldık,
hiç bilmiyorum.
Belki de bu çukurdur sorumlusu tüm bunların.
Dönüp gidecektik oysa kendi yolumuza,
hiç anlamıyorum.
Bir görümlük tadışacaktık oysa.
Şimdiyse tenine hasret gidiyor ben,
uyurken aldığın nefese hasret ben.

Nede güzel uyuyorsun.
Ellerin, burnun, ağzın,
kaşın - kirpiğin, alnın
ne kadarda güzel be.
Kokun boynumda atıyor,
cinsin cinsimde.
Hasret sana ben, hasret sana hasret.
Hasret ben, hasretim sen.
Hasret iki başda da süzgün.
Yazılarıma yüz çevirdiğinde bitecek hasret ve,
ben bitecek, ben tamamlanacak nihayet.

Övgülerden korkuyorsun, hissediyorum.
Güvendeyken ellerimde, korkuyorsun.

Nasıl mütevazi olunur, sende öğrendim.
Anlamadan nasıl sevilir, sende hatırladım.
Hani bir tadışımlıktık...
Bak ne oldu bana,
yeniden yanaştı aşkın limanına.

Ruhuma dokundun ve,
mizahına hastalandım,
mizacına akıllandım.
Ruhuna dokundum ve,
gözlerime sıcak saldın,
yeniden güzel güldün.

Ateşim çıkıyor.
İşittiğimde adını,
anımsadığımda varlığını,
kaynıyorum.

Bilmediklerim bildiklerine takılı,
sıra sıra konvoy.
Kelime üzerine kelime üretiyorum sende.
Kelimeler sen noktasında eksik.
Sözlüğümün eksik sözü meğerse senmiş.

Bunları biliyorsun zaten.
Farkındasın olup bitenin.
Midende o çocuk,
daha ilk günden beri tetik.
Farkındalık durulara hastır ve,
goldür hasın her pası bilinç kalesine.

Sana değil, yazıya anlattım.
Seversin sen edebiyat kavgalarını,
sus be kadın dedikçe, seversin.
Kalemi yar tutuyordu ve,
en canan olan, en az sevilendi.
Vicdanım bana ihanette, bana nankör.
Vicdanım senin yolunda, sana yoldaş.

Sorum ve sorunum sen,
cevabı ve çözümü sen.
İnsanlıktan çıkışım ve,
dönüşüm insanlığıma, sen.
Anlarım seninle huzur dolu ve mutlu.
Anılarım artık seninle uykuda.
Bilmiyorum neden böyle,
ve ilk defa fani ömürde,
merak etmiyorum neden diye.
Anlamaya çalışmıyorum ilk defa.
Üşendirdin beni anlamaktan.
Merak edersem eğer,
sorgularsam eğer,
belki vakit kalmaz seni sevmeye diye.
Anlamayı bırakıp bir kenara,
sevmeye bırakıyorum beni ve,
usulca seviyorum seni,
pekçok tadışımlık bu kez.

Ne de garip başladı herşey seninle oysa.
Bir öpüp tadışacak sonra da kaçışacakken,
tutuklu kaldık limanda.