Bulmadan kaybetmedim, Onun için koymaz, bu çekip gitmelerin… Karanlığı bilmeden, mehtabı tanımadım. Aydınlık yüzünde, varsa çekincelerim… Karanlığıma aydınlık doğmadı, Sen ol istedim. Düşlerimi hayra yordum, Seninle süsledim. Kurudu hayal ufkum, Ümidinle besledim. Başımı yastığa koyarken, Gecenin sessizliğinde, özledim! Kapanmadan gözlerim, Sevginin yorgunluğunda, Ben hep seni düşledim… Hayatıma doğan güneş gibisin. Batarken karanlığa terk eden. Doyumsuz bir rüyasın, Gözümü açınca çekip giden. Ondandır yağan yağmurla, Gök kuşağı gibi görünmelerin. Bir varsın bir yok, gönül ufkumda. Boşuna değil ağlarken, sebepsiz gülüşlerim… Necmettin ÖZGÜRSOY 19.03.2012
Necmettin ÖzgürsoyKayıt Tarihi : 20.3.2012 12:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!