Terin içinde uyandım sessiz
Sabah oturdum kimsesiz
Anlıyorum yolum belirsiz
Özlüyorum seni sebepsiz
Lale devri sonunda bitiyor
Ayaklarım düştükçe kalkmıyor
Acıyor ruhum dikiş tutmuyor
Yalnızlığım her gün büyüyor
Kol kırıldı yen içinde kaldı
İnsanoğlu acısını kendi yarattı
Eskiden dostluk ne kadar da berraktı
Her koyun kendi bacağından asıldı
Alperen Mutlu
Kayıt Tarihi : 29.12.2021 02:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Alperen Mutlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/12/29/sebepsiz-72.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!