Yoruldum takatim kalmadı yürümeye
Yaprak döküyorum mevsimsiz
Her gelen bir yara açtı gönlümde
Heba ettim ömrümü sebepsiz.
Deneme tahtasına döndü yüreğim
Artık yaprak kalmadı dökeyim
Kimse anlamaz ki, derdimi kime diyeyim
Heba ettim ömrümü sebepsiz.
Ayrılık kokuyor caddeler, sokaklar
Geride kaldı arkadaşlıklar, dostluklar
Hep ayrılıktan yana çaldı şarkılar
Heba ettim ömrümü sebepsiz.
Düştüm bir düşün peşine
Gelmeyen kalmadı başıma
Şu dünyanın gelmişine, geçmişine
Heba ettim ömrümü sebepsiz.
Nereye çıkar bu yolun sonu
Çözemedim hayat, bu oyunu
Çektim acının her türlüsünü
Heba ettim ömrümü sebepsiz.
Ersin Altun
Kayıt Tarihi : 30.5.2019 01:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ersin Altun](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/05/30/sebepsiz-60.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!