Gideceğini hissedersin, gitme sensiz ne olur halim diyemezsin. Aklın tutulur, dilin tutulur, ellerin ayakların tutulur yetişip ardından sarılıp, DUR! diyemezsin.
İliklerinden çekilir canın, yüreğin tek tık daha atmak istemez, kalkmaz ya elin kolun, aldığın her nefes yük olur. Uyumak istersin delice, uyandığında her şey bir rüya olacakmış gibi ya da hiç uyanmayacakmış gibi.
Uyumak istersin. Yaşayan sadece hayallerindir, çoktan terketmiştir sevinçler ruhunu. Avutursun ya hani düşlerini, inandıramazsın döneceğine o an gözlerini.
Boşanır sağanaklar..düşer gözlerinden yerlere umutlar. Kanadığım yerden girdin ruhuma şiir. Şimdi avut yüreğimi, durdur içimde ki öfkeyi.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim