Sebep Kör Olsun Şiiri - Veysel Şimşek

Dolmadı dünyada çilem dolmadı,
Azı buldum ama çoğum olmadı,
Lanet kader hiç yüzüme gülmedi,
İsyanım kadere sebep kör olsun.

Yaşım otuz dokuz ağırdı saçım,
Yetmiyor artmıyor yinede açım,
İsyanım duyan yok kan ağlar içim,
Daldım gam kedere sebep kör olsun.

Yaşamak neyime dünya neyime,
Oldum gurbet kuşu hasret köyüme,
İsyanım sitemim nankör beyime,
Sitemim kadere sebep kör olsun.

Kimse bilmez kul ve yetim hakını,
Hep fakirler çeker imiş yükünü,
Harman hasat dolu vurmuş ekini,
Derde derman olmayan tabip kör olsun.

El atmaz hiç kimse mağdur kalana,
Kalmış dünya iki ayaklı yılana,
Rast gelmedik derde derman olana,
Kör şeytana tapan sebep kör olsun.

Ağa patron yapar hamamlar hanlar,
Herkes birbirinin tarafını yanlar,
Yoksulun halinden deki kim anlar,
Namerd eli öpen sebep kör olsun.

Yanmaz kış gününde tüter sobası,
Fakirin yoksulun bitmez çabası,
Bizler yaya ayda gezer para babası,
Halden bilmez nankör sebep kör olsun.

Veysel sıka sıka ne olur kemeri,
Ağır olur ağa patron şamarı,
Bozuk düzen nankör şeytan damarı,
Alıpta vermeyen sebep kör olsun.