Soru geldi aklıma belki de vesvesedir,
Birazcık muhakeme meramımı giderir.
Eğer suçlar ferdiyse cezalar niye toptan,
Cennetin nimetinden mahrum mu kaldık yoktan?
Yasaklanmış meyveden beraber mi beslendik,
Adem ile birlikte dünyaya gönderildik?
Şurası bir gerçek ki sebep bozmaz hikmeti,
Meyveden yedik diye terk etmedik cenneti.
Bir zamanlar, Rabbim söyledi meleklerine,
‘’Ben bir halife yaratacağım yeryüzünde’’
Daha yaratılmadan yeryüzü denilmişti,
Duydu cin ve melekler hilafet verilmişti.
Ulaşılmaz bir şeref nasıl kıskanılmasın,
Kibir gurur sahibi şeytan nasıl dayansın.
Şerefin nişanesi bir de ilim verildi,
Tüm bakışlar içinde isimler söylenildi.
İsim bulmak önemli isim koymak marifet,
Bu dün de böyle idi, bugün de böyle elbet.
Bir şey buldu mu insan hemen bir isim verir,
Hem dünyada kazanır hem şerefi yükselir.
Verildi ise nimet olacak sıkıntısı,
Kurulur İblis yola imtihan vesilesi.
Düşman olarak indik elbet savaş olacak,
Gönderilen resule uyanlar kurtulacak.
Şeytan usta hilebaz, nefis azgın bir boğa,
Biraz zayıf buldu mu düşürürler ayağa.
Münafıklık anlamsız hele şunu bir bilin,
Ya eşrefi mahlukat, ya esfel-i safilin.
Her nefes bir imtihan her adım mücadele,
Cennet olur müstehak uğrarsak tekamüle.
Kayıt Tarihi : 11.7.2015 23:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!