Sebep Arama Şiiri - Mahmut Şevket Yurttaş

Seninle geçen günleri yad edersem,
Gül yanaklarına iki öpücük kondurursam,
Ara sıra romantik şarkı mırıldanırsam,
Sebep arama; öylesine işte, içimden geldi.

Gözlerim gözlerinin derinliğinde kayboluyorsa,
Ellerim boşlukta ellerini buluyorsa,
Gönlüm, taht-ı revanına seni koyuyorsa,
Sebep arama, öylesine işte, içimden geldi.

Damarımda adının harfleri dolaşıyorsa,
Adın her nefeste içime doluyorsa,
Bu divane her gün yollarına ölüyorsa,
Sebep arama, öylesine işte, içimden geldi.

Bu satırlarda seni herkese anlatıyorsam,
Senin adına şiir yazıp oyalanıyorsam,
Her daim seni kaybetmekten korkuyorsam,
Sebep arama, öylesine işte, içimden geldi.

Seni iyi günde, kötü günde kendime yar biliyorsam.
Seni YURTTAŞ’a arkadaş, canıma can eyliyorsam.
Seni gönlüme heyecan, başıma taç ediyorsam.
Sebep arama, işte öylesine, içimden geldi.
15.06.2004-MANİSA