''Siz ne gördünüz ki! Bizim zamanımızda... '' diyordu hep derdimi açtığım o hafif ıslak biraz da yılların bıraktığı izlerle süslenmiş o yüzler.
Belki onun gibi yaşamadım, belki de onların gibi hasret duymadım ben akşamın sabahına.
Ama hep bekledim.
Hani dudaklarındam dökülmeden derdimi gözlerimden okuyacak, beni daha fazla yormadan usulca gelip bütün dünyamı güzelleştirecek o şefkatli eli.
Bekledim, Bekledim!
Aşk dediler.
Sevgi dediler.
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta