Sebebsizdi
''Siz ne gördünüz ki! Bizim zamanımızda... '' diyordu hep derdimi açtığım o hafif ıslak biraz da yılların bıraktığı izlerle süslenmiş o yüzler.
Belki onun gibi yaşamadım, belki de onların gibi hasret duymadım ben akşamın sabahına.
Ama hep bekledim.
Hani dudaklarındam dökülmeden derdimi gözlerimden okuyacak, beni daha fazla yormadan usulca gelip bütün dünyamı güzelleştirecek o şefkatli eli.
Bekledim, Bekledim!
Aşk dediler.
Sevgi dediler.
He evet bir de sonrasında verdiği acı.
Ben hep geç kalan mı olmuştum, yoksa çok mu erken davranmıştım. Benim de oldu bir sevgilim. Sadece ondaydı en güzel ela gözler ve sadece o biliyordu öylesine güzel gülümsemeyi. İçimdeki haykırışlara bir yenisini daha koydum. Neydi acaba eksik olan. Ben de diğerleri gibi cüzdanımı değilde kendim olup yüreğimi koyduğum için mi kaybettim.
Kayıt Tarihi : 8.11.2012 23:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!