Kapısının eşiğinden, güneşin uykudan yeni uyanmış haliyle o mahmur ve sıcak güzelliğini göstermeye hazırlandığı yeni bir Pazar günü sabahında, altmışbir tanesinin eriyerek söndüğü, sadece bir tanesinin titrek ışıklarını salarak halâ aydınlatmaya çalıştığı “mum kokulu” odamın içine bakıyorum.
Çalışma masamın üstünde; her biri son beyazlığına kadar karalanmış binlerce kağıt, kurşunu tükenmiş kalemler, bir yerlerden, birilerinden gelmiş ya da bir yerlere, birilerine gönderilmiş rengini kaybetmiş, kurumuş çiçekler dağınıklığı ve üstlerine dökülmüş gözyaşı tuzları ve tebessüm kırıntıları.
Gözlerimi çalışma masamın üstünden alıp, onlarca rengi bir sonrakine astar olmuş oda duvarlarımın üstünde gezdirmeye başlıyorum. Yaramazlıklarımın ince çizgili kahramanlarını ezip geçen kalın çizgili mücadele adamlarım, onların da üstünde vesikalık resimleri binlerce kez büyütülmüş ama kendileri hiç büyümemiş ve yaşamları objektife baktıkları o anda donup kalmış ve tüm duvarlarımı kaplamış kadınlar, erkekler, çocuklar.
Bir adım atıp odamın içine giriyor ve bağdaş kurup yere oturuyorum. Cebimden nüfus cüzdanımı çıkarıp uzun uzun ama bomboş gözlerle bakıyorum. Sonra dudaklarıma yaklaştırıyorum ve annemin isminin olduğu satırı öpüyorum.., öpüyorum.., öpüyorum. Bir yandan gülümserken aynı anda gözlerim doluyor.
Tamamını Oku
Yine kimine göre sevinçli, mutlu bir gün, kimine göre de hüzünlü, hasretin çığ gibi büyüyeceği bir gün olacak. Her ne kadar haklarını ödemeye çalışmış olsak da, biliyoruz ki, yarımlar asla tamamlanamayacak; vicdanlar her zaman sızlayacak...
Sizin vesilenizle ben de tüm annelerin ellerinden öper, evlatlarıyla birlikte nice sağlıklı, mutlu yıllar dilerim. Bu güzel paylaşımınız için de size gönülden teşekkür ederim üstat. Sevgi ve saygılarımla.
Ben çok teşekkür ederim “ben kahvaltımı yaptım, süt içtim, bir dilim üstüne yağ sürülmüş kızarmış ekmek yedim” diyeceğim.
Annesini altı ay önce kaybeden biri için en güzel şiir ve armağandı... Çiçekler, annelere... 10 puan +ant. Sevgi çiçeklerine gözyaşı düşmesin!
Size mi öyle geliyor… Bana hiç öyle gelmiyor…
Son çare olarak koynuna sığınıyorum anne!
Keşke, rüyalarım da yalan olabilseydi anne!
Niye gözlerimi uzaklarda açıyorum anne!
Bugün seher yeli erkenden esseydi; anne, anne! ______ Arif Tatar
Muhteşemdi Sayın Hocam, çok duygulandım, yüreğiniz hep sağlıkla var olsun.
Teşekkürler.
Saygılar.
İNSANI İNSAN YAPAN EN KÜÇÜK ANLARIN EN BÜYÜK HAZIRLAYICISI VE EN BÜYÜK ANLARIN DOĞAL TANIĞI...BİR YERDE YAZMIŞTIM NEREDE ANIMSAMIYORUM ŞU AN...AŞKINI KAZANMAK İÇİN ÇABA HARCAMAMIZ GEREKMEYEN TEK İNSAN O...BÜYÜK USTAYA BU ÇALIŞMASINDAN DOLAYI DEHŞETLE TEŞEKKÜRLER,SAYGILARIMLADIR.
hocam her zaman ki güzelik ve tadında dizeler okudum kaleminizden yüreğinze saglık saygılarımla ********10
Şu an ister inanın ister inanmayın ama yemin ederim ki gözlerim doldu ve hatta yaş bile aktı(Sebebi sizsiniz) .Bu kadar güzel,bu kadar içten,bu kadar duygulu satırlar başka ne etki yapabilirdi ki.
Annelerimiz,canlarımız,bugünki nefes alışımızı borçlu olduğumuz biricik varlıklarımız, belki bir çoğumuzun yanında olmayan.. çok uzak memleketlerde olan ,ya da cennetin en has köşesinde bulunan ,yanımızda olanların da belki değeri bilinmeyen,belki sağlıklı, belki hasta,belki genç belki yaşı çok gün görmüş,belki sırtında dünyanın yükünü omuzlamış ya da hiç dert keder görmemiş annelerimiz,ya da , ya da ne bileyim anne olabilmek isteyip o duyguyu tadamamış kadınlarımız......Cefakar,vefakar annelerimiz.
Siz anlatmışsınız ben yaşadım sanki her bir satırı. Okurken bir tablonun içine yerleştirdim herbir cümleyi kişileriyle birlikte.Muhteşem bir eser çıktı ortaya.Seyrettim defalarca Resmin boyasında bir hayli hüzün,çokça şevkat,fazlasıyla sevgi vardıve hiç tükenmeyecek.
Ayakta alkışlıyor saygılarımı sunuyorum bu eşsiz kaleme.Ben de, cennette kendilerine yer edinen aramızda olmayan tüm annelerimize rahmet diliyorum.Yanlarımızda olanların her ne kadar ticarete dökülmüş bir gün olarak da görsem senenin bir günü değil her daim günlerini kutluyorum.
(Şu an kim bilebilir ki ben çok şanslı biriyim bu yaşımda hala başım sıkıştımı ya da sevincimi paylaşmak istediğimde bir göğüs var yaslanacağım ve Allah acısını yaşatmasın)
Sonra sırtıma el örgüsü bir kazak iliştirilirken, oturduğum yere de “üşüteceksin, bunu altına al” diyen bir ses, kocaman bir minder uzatıyor. Yoksa bana mı öyle geliyor…
değerli cevat ağabeyimin
tekmil annelere armağan ettiği
bu değerli yazısına imrendim doğrusu...
anneler mezil içi, anneler men/dil biraz...
ANNEME
Hiçbirşeyle değişmem o şefkatli sevgini,
Arıyor anne inan gözüm her yerde seni
Nasıl çekerim bilmem ayrılsam hasretini,
İnanki isteyerek kırmıyorum kalbini.
Bu çocukluk devremiz elbet birgün bitecek
Kalbim senle ağlayıp,seninle sevinecek
Böylece gün gelip ömrümüzde bitecek
Kollarını aç anne beni ta sinene çek.
İstemezdim hayatta ne baharı ne yazı
Ben onlara değilde, sana yaparım nazı
Üzerek ağlatırım seni ben bazı bazı,
Biliyorum anneciğim, sevgin her şeyi razı.
2 yıldır felç olan canım annem... Gözlerine bakınca ayağa kalkamamanın dayanılmaz acısını gördüğüm, onun derdine çare olabilmek için herşeyimi feda etmeye hazır olduğum canım annem...
Geçen her anneler gününde telefondan yavrummmmm diyen o güzel ses artık çok cılız çıkıyor. Çünkü böyle yaşamak istemediğinden moral olarak çöküntü içinde. Bir yarımız hep eksik, dudaklarımızdaki tebessüm kederli...
Sevgili Cevat Çeştepe
Sizin her yazınız güzel ama bu seferki bambaşka. Yürekten gelen o özlemi, anıları, acıları bana hissettirdiniz.
Size saygı ve sevgilerimi sunuyorum.
Her halde her annenin istediği şey böylesi sevilmek… anlaşılmanın anlatılmaz mutluluğu olsa gerek…
Yüreğinize, muhteşem kaleminize sağlık sayın Cevat Çeştepe….
Bu satırları okurken, annemi karşıma aldım, bende kendi çocuklarımın kaşısına geçtim.Bu bir kıyasklama değildi, haşa, ölçü hiç değildi sadece ben ne bekliyordum, annemden, ben ne vermiştim çocuklarıma.Gözlerim doldu ağlamak istemiyorum bu gün ama gene de ağlayacağım sanırım. Ne bileyim ya son zamanlarda çok ağlamaya başladım ben, nedendir onu da bilmiyorum.. Güzeldi sn: Çeştepe..
Bu şiir ile ilgili 71 tane yorum bulunmakta