Kapısının eşiğinden, güneşin uykudan yeni uyanmış haliyle o mahmur ve sıcak güzelliğini göstermeye hazırlandığı yeni bir Pazar günü sabahında, altmışbir tanesinin eriyerek söndüğü, sadece bir tanesinin titrek ışıklarını salarak halâ aydınlatmaya çalıştığı “mum kokulu” odamın içine bakıyorum.
Çalışma masamın üstünde; her biri son beyazlığına kadar karalanmış binlerce kağıt, kurşunu tükenmiş kalemler, bir yerlerden, birilerinden gelmiş ya da bir yerlere, birilerine gönderilmiş rengini kaybetmiş, kurumuş çiçekler dağınıklığı ve üstlerine dökülmüş gözyaşı tuzları ve tebessüm kırıntıları.
Gözlerimi çalışma masamın üstünden alıp, onlarca rengi bir sonrakine astar olmuş oda duvarlarımın üstünde gezdirmeye başlıyorum. Yaramazlıklarımın ince çizgili kahramanlarını ezip geçen kalın çizgili mücadele adamlarım, onların da üstünde vesikalık resimleri binlerce kez büyütülmüş ama kendileri hiç büyümemiş ve yaşamları objektife baktıkları o anda donup kalmış ve tüm duvarlarımı kaplamış kadınlar, erkekler, çocuklar.
Bir adım atıp odamın içine giriyor ve bağdaş kurup yere oturuyorum. Cebimden nüfus cüzdanımı çıkarıp uzun uzun ama bomboş gözlerle bakıyorum. Sonra dudaklarıma yaklaştırıyorum ve annemin isminin olduğu satırı öpüyorum.., öpüyorum.., öpüyorum. Bir yandan gülümserken aynı anda gözlerim doluyor.
Tamamını Oku
Betimlemelerle donatılmış hoş bir çalışma. Tebrikler.
Duygusallaştım yine...Kutsal, değerine paha biçilmez kıymetlililerimiz...Bir anne olarak yazınızdan çok çok etkilendim, teşekkürler sayın Çeştepe...Saygılar...
Güzel, başarılı bir kompozisyon. Tüm göçen annelere rahmet, yaşayanlara hayırlı ve sağlıklı ömürler diliyorum...Enver Özçağlayan
ANNEM
Kulağımdan gitmiyor ninni sesin
içimdesin,içimden derindesin
Gördüğüm her şeyde sevdiğimdesin
Anlatılmaz ,öyle güzel bir şeysin
Gözümün nuru annem
Ömrümün güneşi annem
Şu kalbimin güneşi annem
Ayırmasın seni Allah benden
Ayırmasın beni Allah senden
Sana versem ömrümü yetmez bile
Senin için çekilir çile bile
Yok eşin,emsalin dünyada bile
Anlatılmaz öyle güzel bir şeysin
Gözümün nuru annem
Ömrümün güneşi annem
Şu kalbimin güneşi annem
Ayırmasın seni Allah benden
Ayırmasın beni Allah senden
MAKAM: HİCAZKÂR
GÜFTE ve BESTE: ÖZCAN KORKUT
Onlar hep içimizdeler
Sevgiyle kalın
SADECE AGLADIMMMMMMMMMMMMMMMM
Evet sebebiniz anneniz.Onun sevgi dolu genlerini taşımanızdan belli şiir yüreğinizin titremesi...
Rahmet diliyorum,mekanı nurla dolsun.
Annelerimiz ne yapsak da haklarını ödeyemediğimiz kutsal varlıklarımızdır.Kaleminize sağlık Mesut Özbek
Sayın Çeştepe,
inanıyorum ki: anneniz buram buram sevgi kokan yazınızla beraber gülümsemenizi ve gözyaşınızı da hissediyordur. Gözyaşlarınızı gördüğü için üzülse bile bu yazıyı okumaktan mutlu olmuş ve sizinle gurur duymuştur. Annenize Allah rahmet eylesin. Yüreğinize sağlı, saygılar
Hüzünlendim, sanki bir yaşam öyküsü okudum. Rüzgâr mı çarptı, yoksa toz mu kaçtı gözlerime ne?!.. Yürekten kutluyorum. Nicelerine... Esenlikler içinde...
Rabbim Annenize cennet mekan etsin, sizin gibi değerli bir kalem ve saygın bir insan yetiştirdiği için mutlu olduğuna inanıyorum...Biz annelere güzel bir armağan oldu yazınız teşekkürler hocam, sağolun varolun..Saygılarımla.
Bu şiir ile ilgili 71 tane yorum bulunmakta