Sebebi Ziyaretim Şiiri - Ömer Tirendez

Sene yetmiş dokuz,
Aylardan aralık,
Günlerden onbeş cuma,
Sebebi ziyaretime geldim, DÜNYAYA...
Senin, benim bildiğim bir çocukluk
Yedi sene süren bir hastalık...
Bakmışız ki; olmuşum okulluk,
Sebebi ziyaretime geldim, DÜNYAYA...

Sonra; kendime geldiğim zaman,
Hani; biraz çocuk, biraz olgun insan,
Yani; büyümüşte küçülmüş tavırları...
Sebebi ziyaretime geldim, DÜNYAYA..

Okuldu, eğitimdi, öğretmendi...
Birde bakmışım, ortaokul! ..
Ve acı son! Lise bir terk...
Sebebi ziyaretime geldim, DÜNYAYA...

Çalışmaya başlamışım, hayat okulunda...
Gülüyorum, ağlıyarak...
Susuyorum, haykırarak..
Sebebi ziyaretime geldim, DÜNYAYA...

Kavgalar, gırgır şamata ve serserilik,
O büyük aşk; o kız işte...
Bunlarda varmış, yaşayacaklarımda...
Sebebi ziyaretime geldim, DÜNYAYA...

Onu da kaybetmek varmış,
Haber acı! Canım sevdiğim,
Kim mi? Babaannem herşeyim...
Sebebi ziyaretine gelmişti, DÜNYAYA! ..

Sonra, vatan millet SAKARYA,
Asker olmuşum, vatan borcu için,
Ama, ne vatan borcuydu o! ..
Sebebi ziyaretime geldim, DÜNYAYA...

Beklemeyin, sakın şimdi,
Anlatamam askerliği, hem;
Yaptım işte, her vatan evladı gibi...
Sebebi ziyaretime geldim, DÜNYAYA...

Eee ''ömer'', ne anladın bu yaşamdan?
:)) Dünyanın yalan olduğunu,
İnsanların, kendini ve birbirini kandırdığını,
Herşeyin, metelik olduğunu,
Hoş, benimde ona kurşun attığımı,
Tabiki, şükretmeyi öğrendiğimi,
İylik yapmayı ve hata işlemeyi,
VE BU HAYATA, SEBEBİ ZİYARETE GELDİĞİMİ! ...

--