Sormaa
Mevsimlerden sonbahardı
Elimde simit cebimde beş paraydı
Ahh anacım evde hastaydı
Babam mı? Onu sormaa!
Oyunda oynaştaydı
Bir bahar sabahı
Aldım gara habarı
Hissettim taa derınlerden gelen
Yüreğimi dağlayan yarayı
Yansın be yüreğim aldırma gönül
Gene Bahar Geldi Yeşil Geyveye
Gönül Arar Derdi Güzel Sevmeye
Giyse Hasen Libas Gitse Seyrana
Girse Yar Koynuna Erse Murada
Gamzeler mi Açtı Hüsnü Cemalde
Eğdin bir ağacın dalı gibi beni kendine
Fırtınada sallanırken kendi kendime
Senden gelir zaten bende aradığın
Artık bırakma tutmuşken bir kere elimi
Ne derlerse desinler aldırış etmem
El âlemden zaten bana nee
Abesle İştigal Hayır Gelmez Fenadan
İhya Olur Hakkta Na Mümkin Olan
Daha Evladır Kâh Var Kâh Yoktan
Emniyette Her Daim Gahır Ve Gamdan
Yok Bilen Âlemde Yaren Gayrı Haktan
Bahçalarda açmaz mıydı çiçekler?
Gene unutulur oldu gerçekler
Derlerdi aşka düşen acı çeker
Gara gözlüm başımda bu ne hâldı?
Zemheri ayında baharlar açtı
Sen olmuşken sanki ben
Düşümde de yoksun artik neden
Her işimde vardin oysaki sen
Hayalde kaldin sadece neden
Yürüdüğüm yolda bastiğim taş miydi
Esaretinde yasıyorum özgürlüğümü
Semada dolasan bulut gibi yalnızlığımı
Bendeki senin yaşatması beni
Ölü toprağa can veren buluttaki can gibi
Olmasaydı eğer bendeki sen
Rengârenk gözünü sevdiğim güzel
Yanağında kırmızı gül mü açtı?
Sendeki gurban olunası haller
Gönlümü dağlayan ateşi yaktı
Gül yüzüne hayran olduğum güzel
Zannediyor musun seni sevmiyorum?
Bilir misin hiç sensiz uyuyamıyorum?
Her dem ve her yerlerde
Sadece seni senı düşünüyorum
Adını yazamıyorum görürler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!