ruhumu soruyordun ya
adımı hüzün yazıp
kalplerimizi darağacında bekletiyordun
suskunluğunla ayrılığa imza atıp
bulutları dolduruyordun
oysa
Temmuz utandı adından
Cehennem ateşinden
Şeytan bile özünden
Yaz attı onu aylardan
Zamanı yıkayalım
Her insana yürek veren Tanrı'ya da kızalım
İşte yine çıkmazdayım
Usumda bir şarkı
Yüreğimden yüreğine Sesim
"...güneşte demlerim senin çayını
yüreğimden süzer öyle veririm.."
Gecelerde ayın yüzünde ara beni
Tanrı da ağlar mı bilmem
Yağdı bir kez üstümüze
Bağdata düşen bombalarda ölenlerin toprağı
Susalım
Susarak ibadet edelim
Yürekleri susturup
Martıların kanatlarında buldum senî
Suyun sesinde
Bir eda bir umut neye bedel
Zihnimdeki soru oldun da
Ömür değil ömürler verdin
Sen de çok yaşa istanbul
Ne zamana kurulduğu bilinmeyen çalar saat gibiyim
dizelerim tuvalimde
renklerim sende
umut işte
mor düştü payıma
annesiz boynu bükük bir mor
bu gece rüyama gelir misin
kara kızım der
boynuna düşen oyalı yazmanda yer verir misin
söz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!