Şeb-i Yeldâmız Şiiri - Abdulhamit Birışık

ŞEB-İ YELDÂ’MIZ (21 Aralık)

Geceler uzadı gündüzler kısa,
Konulmuştur böyle ilâhî yasa,
Uzun-kısa olsun olmasın tasa,
Bak işte gelip de girdi araya;
Bu yıl da eriştik Şeb-i yeldâ’ya

Şeb-i yeldâ derler kutlarlar onu,
Acem diyarında pek fazla ünü,
Sofralar kuruldu… Kral düğünü,
Çok erken girdiler yine havaya;
Bu millet aşıktır Şeb-i yeldâ’ya.

Nice şair var ki şiirler dizer,
Ömer Hayyam olur bâdeler ezer,
Kimi çokça çeker, başı hoş gezer,
Sakın vurma başın ora buraya;
Çok ağır yük biner Şeb-i yeldâ’ya.

Bir şair dedi ki sorma âlime,
O bilmez geceyi sen bak hâlime,
Bence binler saat çektiğim çile,
Dostum o ki beni hemen anlaya;
Her gün ulaştım ben Şeb-i yeldâ’ya.

Devir çok değişti, uyanıklaştı,
Ticaret tümüyle kendini aştı,
Alış-veriş miydi yoksa savaştı,
Aldı nice meta kıydı paraya;
Yakışmadı bu hal Şeb-i yeldâ’ya.

Nerede duygusal gönlü yufkalar?
Âşık kişi bu şeb mâşukun arar,
Gösterir sevgisin, giymez karalar,
Gönlüm bir kelebek girdim havaya;
Karalar bağlamam Şeb-i yeldâ’ya.

Bana gündüz gerek namım Birışık,
Gül, sünbül ve lale gündüze aşık,
Bülbül ile gonca her dem barışık,
Boşver kötüleri bakma o yana,
Mutlu ol, el salla Şeb-i yeldâna.

Abdulhamit BİRIŞIK
Üsküdar,
21.12.20 Saat 21:00