Şeb-i Yeldâm Cihad Şiiri - Afşin Dualı

Bir vuslat arıyorum ruhum hicran,
Gök kurudu bulutlar sağır,
Kalbim bir vîran,
Şeb-i yeldâm ahım mazlumun kahrı..

Yüreğimde bir kandil, aklımda sefer,
Gönlümde eski bir yara, gizlice sızar,
Kaybolan ümitlerim; zihnimde eser,
Her günü bir imtihan bilip çözüyorum.

​Benliği susturdukça ruhum ferahladı,
Vaktim, sabırla teslimiyete andım,
Doğruluğa meyil, dertleri hafifletti,
İçimde bir niyaz, Rabbime yayıldım.

​Bir sadakat bekler bu kalb-i yorgun,
Ruhum dahi artık vuslatta, mesrur.
Her düşüş bir uyanış, kalbe sorgun,
Bu ömür içre nice sır, nice nur.

​Fırtınalar kopar gibi her an dışımda,
Niyet ile kader arasında duruldum.
Hazan rüzgârı var her bir kışımda,
Bu hasta gönlü şifana kavurdum.

​Başlangıçsız bir yazgı tecelli yüzümde,
Aşk için çekilen bu heves, bir meram.
Sonsuz huzur var bu bitkin özümde,
Bu dünyalık arzular fani bir selam.