Şeb-i Yelda Şiiri - Sadi Yıldırım

Bir Şirin uğruna aşk meyin içtik,
Hak ile bâtılı fark edip seçtik,
Varlık dağlarını deldik de geçtik,
Ferhat olsak da bir olmasak da bir.

Bülbül figan eder her dem gül için,
Gül gam çeker zar-ı bülbül için,
Bir olmak var iken bu kin ne için,
Vuslata ersek de bir ermesek de bir.

Aşk için yanmış ciğer kabımız,
Bayat olsak da bir olmasak da bir.
Yandı büryan oldu dört bir yanımız,
Kandil olsak da bir olmasak da bir.

Gam ehlidir şeb-i yeldaya müptela,
Çün yarattı alemi, Hak Taala,
Münkirle dost olma düçar-ı bela,
Arif olsak da bir olmasak da bir.

Ataş narlanır körük köz sesinde,
Demir tunç olur örs ensesinde
Alem-i berzahta, dost meclisinde,
Gül olsak da bir olmasak da bir.

Sadi Yıldırım