Ayı oğlu ayı
Armut dibine düşermiş
Tıpkı babasının kopyası.
İrisin, güçlüsün görünüşte
Çam yarması
Ama istediğini yaptırıyor
Kim taktıysa burnuna halkayı.
Ne incelik bilir, ne saygı
Görünüşüne bakıp yanılmayın
Aslında tam bir soytarı
Hiç bıkmadan tekrarlar
Hamamda nasıl bayılır koca karı.
Senin de suçun yok bir yerde
Vebali büyük
Her kim yaktıysa ormanını
Laftan anlamaz, beyinsiz
Ne aklı var, ne mantığı
İşin yoksa uğraş dur
Adı üstünde ayı oğlu ayı.
Ayılık, sıfattır bir yerde
Her insan saygındır doğuştan
Kişilik eğilip büküldükçe
Farkı kalmıyor hayvandan.
Aslında dünya cennet olmalıydı
Aramızda yaşadığından beri ayılar
Huzur gitti, geriye adı kaldı.
(Son çıkış)
Sami BağcıKayıt Tarihi : 3.4.2008 00:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
