Taunaya sabredemiyorsan hayatı nimete, vefasızlık değil mi.
Bunca yıldır insanı taunasına sabretmiş ken Kudüs,
Düşünmemek can dostum, bize vefasızlık değil mi.
Anayı aileyi ötelerin yeri, arka dönmek er vefasızlığı değil mi.
Değil mi Mekke'ye giderken, İstanbul yerine Paris'ten gitmek,
Neslimize ne zaman hakikat oldu dostum.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta