Bittim artık oldum bitap
Dolap dolap oldum kitap
Şimdi sana bütün hitap
Sevgilimsin, sevgilimsin
Her şeyimsin sen benim.
Gel sevdiğim bana bak
Seni seven cana bak
Mesut olacağız biz
Bu yuvada ikimiz.
Doğuştan beri sanki
Kara kış gelince konuşmaz diller
Ötmez ibibikler susar bülbüller
Kaçar senden mavi mor açan güller
Bıktım kara kış senin elinden.
Yürünmez buzunda tek tek bastırın
Yari gördüm oldum başka
Hasret oldu aşkım aşka
Kan ağlayan gözlerimle
Görmeseydim seni keşke.
Gözlerim gördü inandım
Kış gelir kar yağarsa
Çiçeklerim üşürse
Yolcu yolun şaşırsa
Aşkın gösterir yolu.
Önce tipi kar gibi
Gönlümde bir gülümdün
Şakıyan bülbülümdün
Hep sanırdım benimdin
Zaman geçti gelmedin
Yandım yandım har oldum
Evveli yağmur idim
Hayranıyım ben gülümün
Ölçüsü yok menzilimin
Sensiz geçen her günümün
Olmaz akşamı akşamı.
Feryadı var bülbülümün
Buzlu kar altıda kaldı dağlarım
Kırk senede meyve verdi bağlarım
Aldattı zalim yar kırdı dalımı
Döne döne onun için ağlarım.
Derdim büyük dert içinde baş gelir
Esmeseydi bu rüzgar
Sallanmazdı bu dallar
Yağmasaydı bu yağmur
Islanmazdı bu yollar.
Görmeseydi gözlerim
Gelecektir sonbahar
Sonrasında tipi kar
Seni mesut edecek
Sıcacık bir kalbim var.
Ağaç yaprak dökmeden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!