sarmaşıklar boğazımı sıkıyor.
sırtıma ördüğüm duvarlarda bağlıyım.
bir idam mangası gibi dizilmiş karşıma,
güzellik ve insanlık ve sevdam adına
hep sırtımdan saplanan hançerler.
ilk kurşun fırlıyor namludan….
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
'ilk kurşun fırlıyor namludan….
sakin göllerin sularından,
ikinci kursun…..
sazlıkların arasından,
üçüncü…
geçip bağlanıyorum
ya da
sandalı terk ediyorum…..
dördüncü kurşun fırlıyor namludan…
bir kuş havalanıyor
sazlıkların arasından,
adını bilmiyorum.'
Bir kurşunla sadece bir kuş değil yuvasında onu bekleyen yavrularının umutlarını da vururlar. Keşke sazlıklardan kuşlar hep havalansa, umut taşımaya devam etseler. Keşke hepsini bir yerlerden tanıyabilseydik. Sayın Cevat Çeştepe pek çok şiirinizii okudum. Hepsi de çok güzeldi, 800'e yakın şiiriniz arasından bu şiirinize tesadüf ederek kendimi gönlüme göre bir şiirle ödüllendirmiş oldum. Birazdan puan ver buttonuna tıklayacak ve bu şiiri sayfama taşıyacağım izniniz olmadan. saygılarımla
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta