Sazımın Yangını Şiiri - Zennehar Yılmaz

Kalbim kırık saz misali, Dilime düşün sözler yarım Hayat uçun kuş misali Bir taşlık ömrüm vardı Kaldırmaz ağır bu yükü Omuzlar bükük fidan gibi Canıma değecek sevda tuz Yakıp ta geçecek gene buz gibi Aykırı geliyor ruhuma dilek Zaten olacak ol neme gerek… Dilimledim hep mutluluğu Almış aslan payını zalim felek Gelin gibi süslen ey dağlar Yürek sevmese de bin ağlar Sevse de bin dağlanıp ağlar Görmeyen gözleri hangisi bağlar Ucu yanık cigaram daki dumana bakıp, anlıyorum artık sevdaları… Bir ateş lazım, yürekleri tutuşturmaya... Sonrası şu cigaramın dumanına benzer tutuşur gider biri sönmeden diğerini aynı ateş yakar... Söyle yürek o zaman kavuşmalar neye yarar... Ben zaten yanacak sam... Yakmanın günahını niye çekeyim bırak şu deli gönlüm, sevdanı kibrit ile yarala. Yeter der yürek çektiğim naz sazımın yangını yeterince az geçelim dünyayı kedere bin isyan zaten var kayıp kalsın yine tüten ocaklar. Bırakalım sönük kalsın bütün cigaralar... Zennehar yılmaz 08.05.2012 15:26:50