Saymazsak Şiiri - Kaan Özkan

Gecelerin soğuk ıssızlığında başladı kendimi yalnız hissetmem,
Bir yalnızlık ki anlatılır gibi değil.
Yıldızlar selamı kesti önce,
Ay bile sırtını çevirdi.
Zaten başka da kimsem yoktu o aralar,
Yüreğimdeki sızıyı saymazsak.
Gündüzleri neşeliydim halbuki,
Yüzüm hep güleçti,
Gerçi gene yalnızdım,
İçimdeki vurgunu saymazsak.
Anlıyacagın seni gene beklerdim
Tabi her gün öldüğümü saymazsak.