Ben ben olmak için çıkmışım yolara
Hayat galeş olmuş benimle güreşiyor
Ben giderken hayat çelme takıyor
Yollarda yoruldum hayat beni harcıyor
Tren kalkmış gidiyor çalıyor uzun sılık
Dağların arasından sanki yılan vagonlar
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta