Sayısız İnsanın İçinde Kayboluyorum

sayısız insanın içinde kayboluyorum
adım başı insan tıklım tıklım dolu dünya
bir seni arıyor gözlerim
ve sen yoksun
kaldırım taşlarına suretin vurur belki diyorum
yanından geçtiğim arabaların içinde gözlerim
duyduğum sesleri sana benzetiyorum
bir adam çarpıyor koluma
kokusu aynı sen
ama sen yoksun
akşam olup evime döndüğümde
her oda da senin hayalinle dolaşıyorum
seninle yiyorum yemeğimi
bilirsin sensiz yemek geçmez boğazımdan
seninle içiyorum acı kahvemi
seninle gülümsüyorum
yüreğimde ağırca bir taş
boşluğunu doldurmaya çalışsa da
acıyorum
çünkü sen yoksun
kayboluyorum zaman zaman yüreğimde
boğuluyorum
açım doymuyorum
aldığım nefes artık bana yetmiyor
sevdiğim şarkıları dinlemekte gelmiyor içimden
çünkü sen yoksun
acıyorum kanıyorum ölüyorum
çünkü sen yoksun...