Bizarım kem sözden nedir ki cürmüm.
Vadiden vadiye sürülen ömrüm.
Atime cahilim, silinmiş dünüm.
Lakin bu nefsimin ünü yayıldı.
Can verdi Yaradan Lütfü izzetten,
Yüce bir gayeyle, bir çiğnem etten,
Geçmedi kem nefis fani lezzetten.
Her türlü ahvalde kuldan sayıldı.
Geçirdi ömrünü, nefse amade,
Ettiği cürümler boydan ziyade,
Kimi günü uçtu, bazen piyade.
Saça ak düşünce, ancak ayıldı.
31.07.2013
Atila YalçınkayaKayıt Tarihi : 3.8.2013 12:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!