Bulutlanır gözler ,
Yağdı yağacak bir hava..
Dolup dolukur gün boyu, gün ererken akşama
Ererken aşka’ma..
Ve sızlar burun..
Gün uzun, gün zulüm , uzak değilmiş ölüm..
Nasıl duyasadım bilemezsin
Meğer ne çok severmişim sesini,
Seni..
Yeri mi zamanı mı sızlanmanın, bilmem
Belki de bize mahsustur bu zulüm.
Bir sonu olmalı sabrın da
Beklemenin bir sonu..
Ki bunu da aşka dahil etmişler eskiler..
Bekleyedursun derviş tekkeyi,
Bir tas çorba uğruna, bırak
Bize ne..
Sesime gel,
Sabah demlerinde,
Kokunu alırım seher yellerinden,
Böyle böyle hal bu geçelerde sevdiğim
Yaman..
Eksik birşeyler var burda gene de,
Söylenmemiş, yarım ve tamamlanmamış birşeyler..
Bütün suçlamaların esastan kabul ..
Can baş üstüne ne desen..
Karşı duramam annacında
Hükmüm olmaz gül yüzüne
Sözüm geçmez gül dudaklara
Ki senden öğrendim dik duruşu,
Ve sevgilim demeyi..
Eritip benliği, gururu atıp
Herden hiç edip kendimi,
Ve kül toprak olup ayak uçlarına
Yani benim sevdiğim toz parçası oluşum
Yüceltmek içindir senin cennet gözlerini..
Kayıt Tarihi : 3.5.2022 09:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
