Saygılar Kader Şiiri - İbrahim Halil Birgül

Bezdirici hayat, her şey boş
Her şey yalan, yaşam bomboş
Ecel gerçek, sahi o nerde
Nerdesin, nerelerdesin
Sıkılıyorum, depresyondayım
Arzulamıyorum yaşamı
Arzulamıyorum soluk alıp vermeyi
Bu hayat daha ne kadar sürecek

Hülyalarım neden uzak bana
Hep yarınlara umut bağlamak
Hep geleceği hayal etmek
Ne kadar saçma ve ne kadar boş bir düşünce
Düşünemiyoruz bugünler de dünlerin yarınlarıydı
Kafam allak-bullak düşüncesizce düşünüyorum yaşamı
Hesapsızca sorguluyorum kaderimi

Bu böyle olmaz, böyle süremez
Bir zamanlar 18.yaşımızı düşlerken
18.yaşımızda her şeyin güllük gülistanlık olacağını sanmıştık
Nerden bilecektik büyüyünce sorunlarında büyüyeceğini
Şu an 26-27 yaşlarındayız, sorunlarımız asırlar gibi
Saygılar kader

02.Aralık 2003