Sanatçı Şiiri - İbrahim Halil Birgül

Şair, şair olmaktır
Kendini bilmektir
Kendinin olmayan duyguyu
Kendinmiş gibi yazmaktır

Şair halkını bilmektir
Onu şiirine yansıtmaktır
Şair o şairdir ki
Sanatıyla milletini anlatmaktır

Şair eşittir bütün halkıdır
Milyonların tek yüzüdür
Şair; bazen işçi, bazen çiftçi
Bazen hâkim, bazen avukat
Yani toplumun bütünüdür

Şair demek sanatçı demektir
Sanatçı demek, erişilmez insan demektir
Öyle insanda dünyada
Çok ender bulunur

Sözüm onlara;
Çıplak bir iki poz veripte
Kendini sanatçı zannedenlere
İki kelime mırıldayıpta
Kendini sanatçı zannedenlere
Bir film çeviripte
Kendini sanatçı zannedenlere
Bir saz çalmakla,bir resim yapmakla
Kendini sanatçı sınıfına koyanlara
Toplum olarak gülmemiz gerekir
Veya ağlamamız

Sanatçı:
Savaşta; yiğitlik, yılmazlık kahramanlık
Vatan duygusunu hat safhaya çıkartarak
Topluma zafer kazandırandır
Barışta; sevgi, arkadaşlık, dostluk, kardeşlik
Duyguları öyle millileştirir ki
Kin, nefret, hırsızlık, cinayet, haksızlık
Duyguları öyle körükletir ki
Ve böylece toplumunu huzurlu yaşatandır

Sanatçı demek toplumun derdine
Derman olmak demektir
03 Temmuz 1999