Bir defterdi ömrüm,
İlk sayfayı annemin araladığı ve karalamaya başladığı
Yapraklarını çevirirken üstüne titrerdi
Kırışmamalıydı ve kimse kötü yazı yazmamalıydı
Bir süre sonra kendim yazmaya başlayacaktım
Ve hiç silgiye ihtiyacım olmamalıydı.
Bu defter başkaydı, yazılan yazılar silinmez karalanan sayfalar koparılamazdı
Ahh annem sende kendi ömür defterinden sayfalar koparmak istemiş miydin?
Sayfa kırk
Ve ben neden bu kadar çaresiz hissediyorum
Neden kalbim patlayacak gibi
Canım yanıyor ve ben su bulamıyorum
Su olmazsa ağaç olmaz ağaç olmazsa defter olma demişti öğretmenimiz.
Şimdi su yoktu içimdeki orman yangını söndürecek
Söylesene anne
Sönmezse bu yangın ağaçlar mı bitecek ve defterlerin sonu mu gelecek?
Kayıt Tarihi : 5.6.2022 23:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!