Sayfa Şiiri - Kağan İşçen

yalnızlık iklimindeyiz tüm fasıl
bulvarlar boyu yağmur dolu ceplerimiz
gözlerimize ağır ağır vurur istiridye zamansızlığı
akşam dalları gibi uzar kollarım
yokluğun kasaba yalnızlığı
korkuyla ararım yollar boyu
yürüyüşündeki anlamı
ufka varmak anlamak çözülüşünü
anlamak sanki yaylı çalgı
dudaklarımızda çöl serabı
sesimizde aynı ton
aynı serenad
umarsız çocuklar gibi
sensizliğin türküsü
bitmez bir boşluk tutkusu
sonbahar ikindisi
ara sokak tutarsızlığı yalnızlığım
herşeyimle seninim tüm fasıl
caddelerim yağmurlarım
zamansız serseriliğimle
kırılmış aynaların suya düşmesi gibi
kırılmış oyuncaklar
seninim işte
yokluğumun gökkuşağı tonuyla
al beni uçurtma ayrılığına
paylaşalım gülümsemeyi gökyüzüne
dünya yoksunu herşeyi
varırız nihayetine belki
varırız yalnızlığın