Çocukken yemeye doyamadığım tüp çikolata tadında değilmiş hayat
Büyüdüm maalesef ve maalesef ki anladım
Leblebi tozunu her bakkalda bulamasam da
Her köşe başında bir ihanete rastladım
Onca seneye rağmen
Boş bulduğum her salıncağa balıklama atlayıp
Yakartop oynayan çocukların arasına daldım
Ve tabi ki çıcukluğumdaki kadar mutlu olamadım
Bayramlara iki gün kala kurulan lunaparklar vardı o zamanlar
Binmeye doyamadığım dönme dolaplar
Kimse de demedi ki kardeşim
'Gör bak büyüyünce arkandan çevrilecek ne dolaplar var'
İçimdeki çocuğu sakına sakına büyüdü bir yanım
Kim yalan konuştuysa
Kim kandırdığını sandıysa
Hep o çocuğun hürmetineydi eyvallahım
Şimdilerde
Hangi üryan yalnızlığı doğuracak sabah
Hangi dost sandığım derisini değiştirecek
Ve hangi kalleş bencilliği görmezden gelecek bu gözler boşladım
Gülüp geçmenin yanında boşvermeyi öğretiyormuş büyümek
Ve o kadar çok büyümüşüm ki
Sayenizde anladım......
Can Çalışkan
Kayıt Tarihi : 8.10.2017 22:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ah Min-el Aşk