Sen artık ellerin oldun yar ben ise tiryakinim
sevdali kalbime Söz geçiremiyorum
Dön artık bana geri sevgilim
Ellerini ellerime ver
Bedeninde ruhunda damarlarında hisset beni
Ne olur dön Neolur dön yarim
Sensiz olmuyor ugruna ölürcesine seven Kalbim
Dön çagrem dön
Soframda aşım
Dudağımda ismin
Kalbimde aşkım bitmeden gel
Hiçbir aşk nebirden var olur
Nede birden yok olur
Aşk ekersen aşkın olur
Dert keder ekersen işte ozaman bu aşk
Kıyamete kadar yok olur
Dipsiz uçurumsun şimdi bende
Sen yoksun artık düşlerimde
Şimdi gururlan ardında bıraktığın eserinle
Uyku girmez gözüme sayende
Kahretsin bu sevda bunlarımı haketmişti
Bak gözlerimden akan yaşlar senin eserin
Hani derdin ya boynunu ne olursa olsun bükme sevgilim
Hani sen benim alınyazım kaderimdin
Şimdi yakıştımı ayrılık ölümüne sevenlere
Kahretsin senin yokluğunla esir oldu hayallerim
Oysa sevseydin ölümüne beni
Mutlu günler vardı gelecek günlerimizde
Bu aşk bunları haketmemiş olsada
Seni kıyamete kadar seveceğim birtanem kır çiçeğim
Şarkılar besteleniyor aşkımız ugruna
Kerem ile aslı gibi destanlar yazılıyor aşkımız ugruna
İkimizde yaralara melhem
Aşıkların derdine derman olmak için sevmiştik
Ama artık sonunda kaybettik
Bunları mı haketmişti kutsal sevgimiz
Yakışmadı yakışmadı bize bu ayrılık sevgilim
Yüce sevgimiz okyonus kadar derin
Yıldızlar kadar uzak oldu ikimizede
Ben seni hala gittiğin yerde beklemekteyim
Sevgilim sen yine yoksun yanımda
Kimbilir hangi kollarda hangi ellerdesin
Gel toparla ardında bıraktığın serserini
Artık dönmeyeceğini bilsem de kıyamate kadar
Bekleyeceğim sensizlik olsa da mutlu günlerimizde
Bir güzel sözün bin özgürlüktü mühürlü kaderimde
Aşkım biricik sevgilim ne olursa olsun unutma beni
İlk ve son sevgilim alınyazım kaderim
Gözümün nuru gözümden akanyaşları silmeni çok isterdim
Artık yoksun biliyorum
Gelmiyeceğini bile bile seni çıkarsızca
Seviyorum aşkım sevgilim
Şimdi sensiz diyarlara gitmeleyim
Ve seni sonsuza dek
İçimdeki büyük aşkla toprağa gömmeliyim
Bu bizim kaderimiz olsa gerek
Üzülme üzülme sevgilim
Bu dünyada kavuşamasakta
Mahşerde elbet kavuşacağız
Bunu unutma sevgilim
Ben senin ismini göklere
Daglara engin denizlerin uçsuz bucaksız yanlızlığına yazdım
Ve kıyamete kadar orda sakladım
Sende beni o güzel kalbinden
Söküp çıkarmayacaksın biliyorum sevgilim
Yollarını gözlemekteyim belki birgün dönersin diye
Üşüyen bedenimi sevginle sararsın diye
Hergün yolunu gözlemekteyim düştüm çaresiz ellere
Belki beni kurtarırsın buralardan diye
Hergece dualar etmekteyim
Biliyorum sana çok yanlışlar yaptım
Biliyorum yüreğimi kalleşlik sarmış
Herşeye ragmen affeder misin beni
Aşk dolu kalbinin derinliklerine
Yazar mısın altın harflerle ismimizi
Ve beni sonsuzadek sever misin
Aç kalbinin sonsuzluğa açılan kapılarını
Mutluluk rüzgarında kaybolayım
Gözyaşın olup akayım gözlerimden
Hayatım boyunca kaybolayım aşk denizinde
Yagmur olup yağayım üzerine
sayende uyku girmiyor artık gözüme
Aç kalbinin kapılarını kollarında öleyim
Ufuk GüneyKayıt Tarihi : 5.11.2009 07:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!