Sâye ! Şiiri - Vedat Umut 2

Ben ki seni benden bilip
Her sözüne aşk demişem
Sen de ben kendimi görüp
Suretine yâr demişem...

Kâh güldürdün beni,çokça ağlattın
Yaşlarımı toprağına yağmur etmişem
Tüm setleri yıktı bendeki hatrın
Siyah bildiğime beyaz demişem

Kendimi bilmişem senin sayende
Ben seni kendime rehber etmişem
Yağan karda,ilkbaharda,güneşde
Sâyenenin* altında serinlemişem /(*gölge)

Ağzının kenarından aldığım cesaretle
İçimdeki korkuyu senle def eylemişem
Bülbülü kıskandıran o narin nefesinle
Yan demişsin özüme, özü kül eylemişem... -vdt-

(Şehriyâr- Yâr Kasidesi'nden ilhamla... )