Saye
gördüm, bildim, sezdim hep öfkeme yenildim,
eğildim, eğildim sandım ki sadece esnedim.
göremedim, bilemedim, sezemedim hep kendime yenildim,
gün geldi kırıldım, yükün altında ezildim.
açtım, kapattım yanlış yerde araladım,
ne girmek isteyeni ne çıkmak isteyeni sığdırdım.
vardım, kaldım, yaşadım; aldım, tuttum, yaşattım,
yanlış adresmiş meğer, hep sonradan anladım.
ölçtüm, biçtim ince defterime ekledim,
büyüdükçe büyüdü, gölgesinde ezildim.
sanırım bugün anladım, ne saçma gölgede ezilmek,
ben güneşi beklerim, gölge elbet geçecek.
Kayıt Tarihi : 19.9.2024 02:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
sadece hayat
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!