Saydam Örtü Şiiri - Melek Zehra Yaman

Gri örtü ile kapattılar,gökyüzünü, güneşi gölgeledi, bu örtü saydamdı.
Kumaşındaki boyaya akıyordu. Gri boya bulaşıyordu evrenin ruhuna. İnsanların ruhuna karışıyor, multuğunu gölgeliyordu.

Ressam buna karşı çıktı.
Örtün altına  tablosunu yerleştirdi ve güneşli bir gökyüzü çizdi. Bu resimin insanların ruhunu aydınlatmasını diledi. Evrenin ruhuna bağlandı,  maviye karşıtı fark edilmek üzere... sonunda hayran kalacaktı, insanlık bu sanata... Bazıları fark edecekti ki bu mutluğa açılan bir kapı...