Saya dururdum Şiiri - Akın Gündüz

Sen olsaydın, benim ile bir yolda
Zorluk nedir bilmez, yürür dururdum
Yüce dağlar bize, engel versede
Bütün engelleri, aşar dururdum

İçim doldu taştı, neyseler ile
Hep bir pişmanlık var, eski günlerle
Geriye dönsek de desem dilimle
Bir bülbül olup da şakır dururdum

Ne yapsam ne etsem, bilemez oldum
Ben; sendeki seni, bekleyip durdum
Gelirim deseydin, umut bulurdum
Geleceğin günü, sayar dururdum

Yalnızlık çökerken, garip gönlüme
Hüzün sardı yine, doldu içime
Sen olsaydın, basar idim sineme
Nice acıları, çeker dururdum

Ağlayan bu gözler, oldu bir ırmak
Her boşalan dolup, derya olacak
Gözlerin çevirip de gözüme bak
İçimi içine, döker dururdum

Şimdi ben ne edem, nereye gidem
Gönül sevdi bir kere, kime ne diyem
Kul Akın’ım; yârin, bağına girsem
Bir gonca misali, açar dururdum