Say ki, Lodos Esmiş, Sen de Aşka gelmişsin

Lodos eserlerin toprağa taşa ve suyun etraıfına hakim
Gözüyle gördüğünü gönlüyle severek mukayesesiz
Yüz de yüz ilerisi denizdir, tutup bir damla hayatını yola düşürmekten
Gökçe dereleri süyem süyem sürükleyerek var sayki,
seni kitabıyla yazanın dilleriyle
bugüne kadar gelmişsin
Çiçek çağından Lale-sümbüller beslediğini
Algın bir hoyrat sevdasına, ustura vura vura yaraya
Stepleri, hamutlu atları, yediveren iklimleri
Eyerlerine bindiğin hayal üstü savrulmalarla doludizgin
Aşka elbiselerini giydirip
er geç demeden ağzı akide şekerlerine kanık
Ve bütün bir çocuksu coşkunluğunu
böyle kobalt bazı
kendini tutma bunaklığına kapılmamış iken zaman,
Yani, asit bakiresi değilken çarşı–köy, yandıkça büyüyen ateşleri koynuna çalıp
Saate her dakkabaşı bakmaz
Sen kör karanlıklara yukarı çoktan tutmuştun yolu,
her firarda kuma yazdığın kervan geçtilerinle
Parlaklığını yoluna sermiş yıldızların şavkı belli hayali
Odalarına girip çıktığın bütün günler biraz kelebek ömrü benzeri sefil
Ondan sonraki geceyi cevresinde ateş böcekleri dolanan sosyetenin,
Kent
Varoş..
Kendini tane tane gecerek incelikle
Yüreğinde uçuşan niyetleri sabahına selam diye götürdüğün
Eğer, zerre saygıdansa yokuşuna yorulduğun hayat
Yerine oturttuğun odalar kuru topraklar dahil herşey sevgili,
konuştugun her dil aşk;
'benim işte bu' dercesine sana kefil
…..Firavunların peş sürdügü takipteki asi
Sonuncusundan devamına indiğin dipsiz zamanlara mil çeken
seninle aynı mayada ben;
Dalga costuturup bin belalı Aşk,a
Mordan,
maviden, hele bulabilirsek eğer
pembelisinden...
Kıyısına varıncaya kadar ölesiye ve kıyasıya
Baştan feda ettiğimiz
ömrümüzün…..

Seyfi Karaca.......Mart / 08